برگ های عَشَقه

تاریکی هم خوب است،خوبیش وقتی معلوم می شود که به فکرهای عمیق فرو میروی،سکوت و تاریکی شب به دور از هیاهوی صداها و رنگ ها لحظه های نابی است برای فکر کردن،به خود ، به دیگران،زیبایی ها ،هستی،ترس ها،و گشتن به دنبال این که کدام حس مطمئن تو را رها میکند از واهمه ها؟

تاریکی هم خوب است!

وقتی در میان سکوت و خواب هیچ ها خودش را پیدا میکنی!

تپیدن قلبت را احساس میکنی،نوازش مهربانه او چشمانت را خیس میکند!

آنوقت همه واهمه ها در حضور او میشود توهم!

او می ماند و قلبی که از عشق به بی نهایت می تپد !

تاریکی عجب دلنشین است!

هیچ چیزش بی حکمت نیست!

با خودم میگویم هنوز خیلی راه است تا بلندای فکرهای عمیق!